Martin.
Hi Jan.
Daar zijn we weer.
Heerlijk.
Het is seizoen drie van de brievenrubriek.
En nu is de vraag, heb je je voorbereid?
Zit de spanning erin?
Ik heb er wel heel veel zin in om weer met jou te gaan.
Maar ben je ook voorbereid?
Heb je de brieven opgestapeld?
Ik had wel een lijstje gemaakt tijdens onze zomerstop.
Ja, leuk.
En ik heb ook in onze brievenrubriek, pollrubriek op Instagram,
heb ik gevraagd welke onderwerpen nou het meest leven.
Dus aan de hand van de dingen die we voor hebben bereikt.
Dus wat mensen daarvan vonden, dat hoor je onder andere.
En ik heb een spectaculaire brief.
Een buitenaardse brief van de andere kant van de wereld.
Buitenaard en van de andere kant van de wereld.
Ja, het is echt...
Ik weet niet waar ik meemaak.
Het straalt je tegemoet.
Dit is de brievenrubriek.
We zijn er weer.
Seizoen drie van de brievenrubriek.
Zin in.
We zijn er klaar voor.
Dat is in ieder geval georganiseerd.
De jingels worden alweer volgeklet.
We zijn weer los.
Wat fijn dat je weer luistert, lieve luisteraar.
Na de derde seizoen van de brief.
En luisterretters niet te vergeten.
Na de derde seizoen van de...
Non-bi luisteraars.
Ja, zoiets.
Als we daar allemaal rekening mee moeten gaan houden,
dan wordt het een lange aflevering.
Het is Pride maand.
Het is precies.
En sterker nog, deze aflevering komt online
op de Pride van Amsterdam.
Samstag.
Misschien staan er wel mensen op die boot nu?
Naar ons te luisteren?
Ja, dan zou ik echt iets anders met mijn leven gaan doen.
Dan moet je wat levenskeuzes gaan heroverwegen, denk ik.
Ja, dat denk ik wel.
Want waarom sta je dan op zo'n fucking dure boot namelijk?
Als je er alleen maar staat om onze podcast te luisteren.
Doe dat dan gewoon gezellig, weet ik veel, op een terrasje in Castricum.
Maar Castricum?
Ik weet niet waarom Castricum nou.
Nee, god, je zegt dus wat.
Dus dat kan namelijk op heel veel plekken.
En dat ben jij op dit moment aan het doen.
En daar zijn we heel blij mee.
Net zo blij als dat ik weer ben om tegenover jou te zitten, Marcel.
Het is het same.
En zullen we beginnen met een stukje brievenrubriek, brievenrubriek naar de mensen toe?
Daar heeft een single bij van.
Brievenrubriek, brievenrubriek.
Kijk.
Top.
Want, nou ja, we zijn er natuurlijk een aantal maanden niet geweest.
En ik heb natuurlijk, op Instagram heb ik het natuurlijk helemaal opgehyped.
Ik bedoel, als je ons op Instagram volgt, als je dat nog niet doet, doet dat.
At de brievenrubriek.
At de brievenrubriek.
Dan kan deze aflevering bijna alleen maar tegenvallen, omdat je zo opgehyped bent.
Ja, zo is het gewoon.
Lekker dan.
Ik heb bijvoorbeeld voor de briefrubriek even gevraagd.
Waarvoor?
Briefrubriek.
Heb ik even gevraagd.
Waar moeten we het nou over hebben?
Wat zijn nou de dingen die we moeten bespreken?
Welke onderwerp?
Want de wereld is natuurlijk de afgelopen drie maanden.
Vertiefd.
Wij hebben afscheid genomen in bijna een andere tijd.
Dan dat we weer terug zijn gekomen.
En dan krijg je echt van je hele verantwoorde reacties.
Van die dingen zoals de vakantie van Arjan.
En waarom zijn we er zo lang niet geweest?
En zo.
Dat was jouw schuld.
Dus ik dacht laten we dat soort dingen heel eventjes meenemen in de brievenrubriek.
In de brievenrubriek.
Brievenrubriek.
Want het grootste gedeelte van waarom we er zo lang niet geweest zijn was inderdaad een vakantie.
Ja, vertel daar eens even over.
Ik was tien weken vrij.
Tien weken?
Ja, tien weken.
Je weet wat ik altijd tegen jou zeg hè?
Werk jij wel eens?
Ja, nou in die tien weken niet.
Nee, dat lijkt me ook.
Ik was ruim negen weken weg.
Waarvan ruim acht weken in Australië ben ik geweest.
En dat was niet voor het plezier.
Dat was natuurlijk omdat ik research wilde doen naar de brievenrubrieken in Australië.
Tien weken is trouwens een heel seizoen van de brievenrubrieken.
Precies, dat dacht ik ook inderdaad.
Dus we gaan nu net zo lang podcast maken als dat ik vrij ben geweest van werk.
Dat was iets wat heftig allemaal.
Wat een heftig nieuws.
Precies.
Dus ik heb daar uitgebreid onderzoek gedaan naar de beschikbare brievenrubrieken.
En dat viel mij tegen.
Oh ja?
De Australiërs zijn niet van de brievenrubrieken.
Nou, je hebt dus heel veel...
Dan sta je voor zo'n bladenschap.
En eventjes Australië is een gigantisch land.
Er wonen 28 miljoen mensen.
Wat relatief weinig is voor de hoeveelheid grond die er is.
Maar relatief veel is het vergelijkt met hoeveel mensen er in Nederland wonen.
En dan heb je dus een...
Dit kwam maar echt soepel uit dat ik van tevoren had gewacht.
Dat het mini-college Australië is.
Ja, dus dan sta je voor zo'n bladenschap.
En dan staan er...
Ik vond dat er verbazingwekkend veel bladen stonden voor de vrouwelijke hoek.
Maar dan allemaal met van die nep mensen op de voorkant.
Met hele witte tanden.
En dan allemaal levensverhalen.
De mijn geheim.
Ja, dat. Maar dan net iets klossier.
Want mijn geheim is nog, dat gaat nog ergens over misschien.
Over geheimen die iemand gezonnen heeft.
Maar dit was allemaal, hier zat dan ook nog een beetje lifestyle in.
Het hing een beetje het midden tussen een roddelblad en de Margriet.
Daar zat het een beetje tussen.
Helemaal hele felle kleuren.
Maar dat leek ook allemaal op elkaar.
Dus ze hadden allemaal een rood logo.
En het zag er allemaal exact hetzelfde uit.
Maar het waren allemaal verschillende bladen.
Maar ik dacht, het is natuurlijk een goudmijn voor briefjes.
Ja, het zal wel vol staan.
Maar dat viel dus heel erg tegen.
Ik heb er wel een paar gevonden.
De lange niet allemaal waren geschikt voor de brievenrubriek.
Dan weet je al, dan is het geen Jews.
Ze haalden de ondergrens niet?
Nee, ze haalden inderdaad de ondergrens niet.
Die hebben wij.
We hebben echt zeker een ondergrens.
Dus dat viel mij op.
Kranten heb ik ook wel door zitten bladeren.
Dan zit je ergens op het station of je staat in een hotel...
en dan liggen er van die kranten op tafel.
Dan denk je toch, ik ga heel even kijken...
of er nog ergens een leuke redactionele pagina...
Met een column en een paar brieven.
Maar dat viel ook allemaal heel erg.
Of het was allemaal over hele lokale zaken.
Dat je denkt, ja, weet je, de verlenging of de vergroting van de parkeerplaats ergens in Schubben-Kutteveen in midden Australië.
Is misschien niet helemaal wat wij onze levens aan willen doen.
Nee, dat weet ik niet.
Maar goed, de reis was fantastisch.
Het los van de...
Het los van dat.
Dus ik heb bijna het hele land, ben ik over, niet in Australië, heb ik niet gevlogen.
Dus ik heb alles over land gedaan.
Ik heb heel veel kilometers gemaakt.
Het is een groot land.
Het is een groot land.
Er wonen maar 28 miljoen mensen.
Dat hoorde ik ooit.
Ja, dat is heel weinig voor de grootte van dat land.
Maar eigenlijk heel veel is het vergelijkt met Nederland.
Gewoon het kijken wat je bent.
Ja, dat ging inderdaad soepeler.
Maar goed, dus dat was een van de redenen waarom we wat langere pauze hebben moeten nemen.
En daarna was ik ook nog eens een keer druk in Tilburg.
Daar heb je een hele grote kermis.
En daar ga ik dan tien dagen achter elkaar bij Kermis FM vrijwilligerswerk doen.
Programmaatjes maken en zo.
Dus dan paste, dat paste naast mijn werk.
En dat, iedere avond, was mijn agenda wel redelijk dicht gemetseld.
Dit was het eerste moment dat we jou los konden peuteren.
Ja, precies.
Maar ik sta weer helemaal tot de beschikking van de brievenrubriek.
Dat waarderen wij en onze luisteraars absoluut ook.
Dat snap ik.
Heb jij nou ook een brief uit Australië mee dan?
Ja, voor deze aflevering heb ik een brief uit Australië mee.
Maar ik heb ook voor nog heel eventjes een stukje brievenrubriek.
Afgelopen week gevraagd.
Wat zijn nou jouw favoriete brievenrubriek onderwerpen?
In de poolrubriek die we daarvoor in het leven hebben genoeg.
We hebben nog een rubriek.
We hebben nog steeds geen jingle voor de poolrubrieken.
Nee, maar dat hoeft dus niet.
Nee, hoeft niet.
Genoeg diggels.
Dus wat zijn nou onze favoriete onderwerpen?
Want ik weet een beetje wat ik zo al op heb gescharreld de afgelopen maand.
En je hebt natuurlijk ook afgelopen maanden natuurlijk naast zich naar brieven zitten zoeken.
Zeker.
Dus wat zijn nou de favoriete onderwerpen die dit nieuwe seizoen langs moeten komen?
Nou, daar hadden we bijvoorbeeld welke van de twee kies je?
Dat was de opdracht.
Er waren alleen drie opties, maar daar kom ik nog op.
Is dat Australisch advies van een helderziende?
Oeh, klinkt goed.
Of wil je RevoWeb advies over seks?
Ook spalend.
Of ik kan niet kiezen, doe maar alles.
Wat hebben de mensen gestemd inderdaad?
Dat moet ik nu gaan gokken waarschijnlijk?
Doe maar alles, denk ik.
Ja, 51% zei dat.
Maar 49% had het over.
49% had het over Revolweb advies over seks.
Dus er waren weinig mensen die alleen maar gingen voor.
Of niet eigenlijk dus.
Precies 0% namelijk.
Voor Australisch advies van de NLDC.
Oh, daar was ik eigenlijk wel benieuwd naar.
Ja, snap ik. Maar helaas.
Dat wordt hem niet.
Hebben we ook dat seksadvies van de Revolweb?
Nou, dat gaan we ergens.
Echt, dit seizoen gaan we dat doen.
Dit seizoen komt het langs.
De tweede keuzemogelijkheid die je had was...
VPRO-lezers die boos zijn over de puzzels.
Oké.
Of boomerbrieven uit de Telegraaf.
Of ik kan niet kiezen, doe maar alles.
Is dit ook weer doe maar beide dan?
Ja, 46%.
Wat hebben wij toch snel bij de luisteraar?
En dan de derde keuze die ik nog gaf was...
Elitaire hulp bij zwangerschap die uitblijft.
Oef.
Of boosheid op de regering.
Of de derde keus.
Ik kan niet kiezen.
Dat zal alweer alles zijn.
43 procent.
Maar de boosheid op de regering doet het hier echt een stuk minder goed.
Want er waren ook heel veel mensen die alleen maar kozen voor elitaire hulp bij zwangerschap die uitblijft.
Dus we weten nu waar we het komende seizoen ons op moeten richten.
We moeten zorgen dat we iets krijgen met iets paranormaals uit Australië.
We weten ook dat we iets moeten hebben over RevoWeb en in combinatie met seks.
We moeten Boomerbrieven, we moeten VPRO-brieven over puzzels hebben.
En elitaire hulp bij zwangerschap die uitblijft.
Dan is het seizoen wel ongeveer klaar, denk ik.
We hebben een zoektocht.
We weten waar we naar moeten zoeken.
En je kent ons als geen ander.
Als wij ergens naar zoeken, dan gaan wij ook leveren.
Lekker, hè?
Zo.
Jij hebt dus een Australische brief?
Ja.
Zal ik dan eerst in eigen land blijven dat we daarna nog even naar Australië gaan?
Wat jij wil?
Ik heb een brief uit Onze Taal meegenomen.
Over taal.
Oh, dat is meteen heel knisperend vaak.
Zeker.
Nou, dat valt mee.
Maar dit zijn toch over het algemeen mensen die zich opwinden over iets waarbij je denkt...
Moet je hierover opwinden?
Ja, nou, opwinden of verbazen.
Ik zou dit meer in de categorie verbazen.
Of signaleren.
Signaleren.
willen scharen.
Het is een brief van Paulien, met dubbel E, uit Utrecht.
Paulien, waar zit die E dan?
Dubbel E aan het eind.
Pauleen.
Oh, Pauleen.
Het kan ook Pauleen zijn.
Paulijn of Paulien, whatever.
Die heeft een brief gestuurd met de titel
Die zit op rekenen.
Oké.
Zijn je verwachtingen hooggespannen?
Nee, helemaal niet.
Die zit op rekenen
Paulien
Pauleen
Pauleen houden we het op
Schrijft een lezer signaleerde in de lezerspost
Zo heet de brievenrubriek van onze taal
Mooi
Lezerspost
Van het maart april nummer
Het geweldige understatement
Die zit op voetballen
Wat in supporterskringen gezegd wordt over overduidelijk talentvolle sporters
Ik heb dit nooit gehoord
Maar ik begeef mij ook niet in supporterskringen over het over
Nee
Ik moest meteen denken, zegt Pauleen, aan iets dat in mijn vriendengroep voorkomt.
Daar wordt die formulering juist niet voor recreatief of professioneel sportend gebruikt, maar om expertise als een geinige hobby te presenteren.
Ik ben Nederlandica, zegt Pauleen, daarom leest ze onze taal.
Dat denk ik ook.
Daarom schrijven ze ook naar onze taal.
Dus over mij zeggen ze, taalvragen moet je aan haar stellen.
Zij zit op Nederlands.
Klinkt wel inderdaad heel erg neerzabelen.
En over een vriendin die wiskundeleraar is, die zit op rekenen.
Het is een perfecte manier om iemand licht badinerend op te hemelen.
Badinerend is ook wel...
Is wel echt een mooi woord.
Wat je ook wel verwacht van de Neerlandica, denk ik.
Tot nu toe voldoet deze brief aan alles wat je verwacht van onze taal.
Maar de leukste, nogal verrassende variant hoorde ik vandaag van een vriendin.
We besloten gisteravond toch om naar dat feestje te gaan.
Dus moest mijn lijn wel meegaan.
Want spontane avondjes in Tifoli, daar zit ze tenslotte op.
Zit jij ergens op?
Op een stol op dit ogenblik.
Maar herken jij dit?
Dit soort gekke taaldingen uit je omgeving?
Nou, ik herken ergens in de verte wel, die zit op rekenen of zo.
Dat soort dingen kan ik me wel voorstellen, ja.
Maar echte merkwaardigheid.
Je bent jezelf niet zo snel bewust van je eigen rare taalrariteiten.
Volgens mij hebben wij onderling.
En ik doe dat ook wel buitengesprekken tussen ons twee.
Over dat moeten we niet willen met z'n allen.
Dat soort zinnetjes.
Of een stukje duiding naar de mensen toe.
De mensen zonder spaatsie.
Precies, en op het eind.
De mensen.
Dat soort dingetjes wel.
Maar is dat onze taal waardig?
Jij zit meer op taal dan ik.
Hoewel, ik ben ook een communicatieadviseur.
Dus we hebben een beetje dezelfde bloedgroep.
Jij zei net, dat is wel grappig.
In onze taal zullen het vooral mensen zijn die zitten te zeuren op.
Er wordt niet meer vertoorlijk Nederlands gesproken.
Dat soort dingen.
Ik denk dat veel mensen zich wel opwinden over dat soort dingen.
Ik heb bijvoorbeeld, stopwoordjes niet het juiste.
Daar ga ik goed op.
Dat is wel iets wat ik vaak zeg.
Als ik ergens enthousiast over word.
Want dat ik in principe geen...
Daar ga je hard op tegenwoordig toch?
Is dat nieuw?
Of ben ik alweer oud?
Ben ik alweer een boomer?
Je loopt alweer huizenhoog achter.
Ik loop alweer te boomeren.
Daar ga ik hard op.
Daar ga ik goed op.
Dat zeg ik best wel vaak.
Terwijl dat ook gewoon geen goed Nederlands is volgens mij.
Of althans niet officieel.
Dat soort dingetjes heb ik wel.
En ik heb wel echt stopwoordjes.
Als stop en check.
We hadden op het werk de NAVO-top die dit jaar was.
En dat was een van mijn projecten.
We hebben speciale uitzendingen gemaakt.
En dan was ik allerlei dingen aan het regelen.
En dan zei ik de hele tijd tegen mensen als...
Oh, top.
Oh, top.
Weet je wel?
Terwijl het over de NAVO-top ging.
Oh, ja, ja, ja.
Dat was heel stom eigenlijk.
Maar dat is echt wel zo'n...
En check.
Check is ook echt eentje die ik veel gebruik.
Oh, ja.
Heb jij stopwoordjes?
Ik zou het niet weten.
Ja, dit soort...
Ja, ik ben...
De luisteraar, hij kent ze waarschijnlijk.
Ja, waarschijnlijk weet ieder ander om mij heen dit veel beter dan ik.
Maar vaak zeggen mensen wel dat ik heel bloemrijk praat.
Bloemrijk?
Dus veel, zeg maar, een beetje agaïs.
En dat is veel typerende woorden.
Ik gebruik het woordje gaarne heel veel.
Gaarne.
Dat vind ik prachtig, op een of andere.
Ja, maar dat is echt met een spot natuurlijk.
Ja, zeker.
Maar dat is ook wel een soort stopwoordje.
Dat ik veel gebruik.
En er is nog zo eentje waar ik me best wel aan erg was.
Dat ik ben in je, weet je wel?
Waarom?
Ken je dat niet?
Dat mensen dan bijvoorbeeld op Instagram of vroeger op Twitter, toen dat nog een ding was.
Dat je dan bijvoorbeeld in jouw stad in Rotterdam was.
Dat je dan twitterde, Rotterdam, ik ben in je.
Dat heb ik ook wel eens gedaan.
Zo jeuk.
Dat vind ik echt zo jeuk.
Dat is toch heel grappig?
Het voelt heel goor.
Ja, maar dat is de bedoeling.
Ja, dat snap ik.
Ik heb wel gezegd Australië, ik ben op je.
Op je?
Ja, dat heb ik helemaal niet gezegd natuurlijk.
Maar ja, ik kan niet in Australië zijn.
Je bent op Australië.
Ben je in Australië?
Australië is een land, dus daar kun je in zijn.
Het is ook een eiland, daar ben je op.
Kun je beide?
Nee, Australië is formeel geen eiland.
Dat begrijp ik dus niet.
Wat?
Over de dingen die Arjan Spormans niet begrijpt.
Mag ik daar een blokje voor?
Nee, wat een zinkel?
Dingen die Arjan niet begrijpt.
Australië is een land, maar geen eiland.
Ja.
Geografisch, geologisch, geografisch gezien.
Waar zit het aan vast dan?
Precies.
Maar wie zegt dat het niet zo is?
Dan heb je zo'n lijstje met...
Dit zijn de grootste eilanden ter wereld.
En daar staat Groenland erbovenaan.
Maar dat zou eigenlijk Australië moeten zijn.
Maar Australië is op de een of andere manier geen eiland.
En ik heb niet kunnen ontdekken waarom niet.
Het is niet zijn eigen continent toch?
Want het is Oceanië volgens mij.
Ja.
Dus dat kan het ook niet zijn.
Ik wil zeggen dat ze...
Nee, maar waar zit dan die...
Want ik kan me voorstellen...
Kijk, Afrika is een hele grote groep landen.
Is formeel ook een eiland.
Tenminste, het Suez-Kanaal.
Ben je twijfelachtig misschien.
Maar laten we dan Noord- en Zuid-Amerika nemen.
Dat is ook een eiland.
Dat zit ook daar niks vast.
Maar dat zitten allemaal verschillende landen.
En is varking groot.
En dat is dus...
Het is moeilijk te zeggen dat het hele Amerikaanse continent een eiland is.
Hoewel het wel feitelijk juist zou zijn misschien.
Maar Australië is gewoon één land.
Er is geen deeltje van het grondgebied wat iemand anders toe behoort.
Dus waarom is dat dan anders dan Groenland of Madagaskar?
Groenland is binnenkort Amerikaans.
Maar goed, dan blijft het toch op de een of andere manier een eiland.
Ja, denk ik wel.
Dus dingen die Arjan niet begrijpt naar aanleiding van die reis die ik heb gemaakt.
Waarom is in hemelsnaam Australië geen eiland?
Dingen die Arjan niet begrijpt naar aanleiding van de reis die hij heeft gemaakt.
Is te lang hè?
Ja dat is te lang ja.
Dat zeg ik niet altijd.
Maar heb jij nog meer van die gekke taaldingen?
Om nog even terug bij dat onderwerp te komen.
Nou ik moet zeggen dat ik degene waar deze brief over gaat vind ik grappig.
Maar wat is nou de psyche van deze mevrouw Pauleen?
Dat zij denkt ik schrijf hier een briefje over naar onze taal.
Omdat ze een Irlandica is, denk ik.
Maar waarom?
Die mensen gaan heel goed op dit soort taaldingen.
Die zitten natuurlijk ook op taal.
Die zitten letterlijk op taal?
Nee, niet letterlijk, denk ik.
Dat stand ook weer zo een.
Dat is er een.
Dat is er wel een.
Die wordt opzettend overgebruikt.
Precies.
Ook voor dingen die absoluut niet letterlijk zijn.
Ik ging letterlijk uit mijn dak, hoorde ik laatst iemand zeggen.
Toen dacht ik, nee, volgens mij deed je dat echt niet letterlijk.
Nee, dat lijkt me niet.
Dat deed je heel erg figuurlijk.
Nee, dat is wel eentje die ik inderdaad ook wel gebruik.
Zijn wel vriendelijk gekke...
En wat ik ook geleerd heb in die reis naar Australië...
Toen leerde ik mensen kennen die ook geprobeerd hebben Nederlands te leren.
En dan ga je ook heel merkwaardig naar je eigen taal kijken.
Het is een hele moeilijke taal om te leren, toch?
En toen ging het over het zinnetje, doe mij die maar.
Oh ja, dat is ook zo eentje.
En die mevrouw die vroeg zich af...
Wat doet dat woordje maar aan het eind?
Want maar betekent, eigenlijk vertaald naar het Engels, zei ze, dat is but, P-U-T.
Maar het heeft meer vormen natuurlijk.
Precies, maar wat doet dat woordje daar?
En toen dacht ik, ik kan dat gewoon helemaal niet uitleggen.
Ik kan niet uitleggen van mijn eigen taal, want doe mij die maar is gewoon een,
je staat bij de bakker en je zegt, doe mij die maar, of weet ik veel wat, op de markt.
Maar wat dat woordje maar daarin betekent en wat dat daar doet en hoe je dat dan aan iemand moet uitleggen die het Nederlands moet leren, daar kwam ik op geen enkele manier uit.
Ik zat echt met mijn bek vol tanden.
Ik weet het niet.
Ik vind het heel logisch dat het woordje maar er bestaat, maar als je het doorvertaalt naar het Engels, dus je leert vanuit het Engels-Nederlands, dan denk je opeens,
I would like that one, but...
Ja, dat werkt natuurlijk niet.
Dat werkt op geen enkele manier.
Dat van verkleinende functies.
Het is niet super belangrijk, maar doen we die maar.
Ja, maar goed, leg dat maar.
Nee, dat krijg je niet uitgelegd inderdaad.
Maar voor ons voelt dat heel natuurlijk om dat op die manier te zeggen, denk ik.
Ja, klopt.
Maar daarvoor moet je dus echt een native speaker zijn...
om daar niet eens meer over na te denken, denk ik.
En als je dan wordt gevraagd...
leg dan dus even uit hoe dat in elkaar zit in het Nederlands...
dan ben ik het echt helemaal kwijt.
Maar dat is wel ook een bekend ding toch.
Dat voor mensen uit het buitenland heel moeilijk is om Nederlands te leren.
Omdat er gewoon heel veel rare dingen in onze taal zitten die niet uit te leggen zijn.
En die voor ons heel normaal zijn.
Zoals deze die jij noemt.
Maar om dat aan te leren is super moeilijk.
En om dat natuurlijk te laten zijn.
Ja, dat denk ik ook.
Is dat heel moeilijk.
Daarover gesproken.
Heb jij als luisteraar nou gekke dingen die in de Nederlandse taal opvallen?
of hebt herkend of dit soort gekken, waar je goed op gaat.
Juist, precies, inderdaad.
Dat soort dingen.
Waarvan je denkt, doe mij die maar.
Bijvoorbeeld.
Heb je het antwoord misschien wel op wat die maar doet in Doe Mij Die Maar?
Ben jij misschien wel, zit jij op taal?
Ben jij Nederland die kuskaken?
Of zit jij op aardrijkskunde en denk jij, ik kan het glashelder uitleggen waarom Australië een eiland is?
Oh ja, dat is ook een goeie.
Stuur een appje naar onze briefrubriek Hotline.
En heet is die.
Heet is die, zeker.
06-2015-1529.
20 15 15 29.
Of stuur een mailtje.
Dat kan ook.
Naar post.debrievenrubriek.nl.
Of slide.
Lekker in de DM's.
Via Instagram.
Want daar hebben wij...
Dat is dat geluid.
Weet ik niet.
Ik hang nog half op de kop, denk ik.
Van mijn reis in Australië.
Had ik al verteld dat ik in Australië was?
Nee, in Australië.
Nou goed.
Heb je nog dingen geleerd op je reis in Australië?
Op de gram.
En slide in die DM.
En laat alles weten.
Als je een brief ergens vindt.
Als je denkt, jullie beanderen leuke briefjes uit onze taal.
Maar ik heb er ook eentje uit de Margriet.
En die is knisperig.
Die moeten jullie echt bespreken.
Stuur hem op.
Of, en dat zouden we heel leuk vinden.
Als er ergens gedurende dit seizoen zo eentje binnenkomt.
Als je nou een dilemma hebt.
Dus zelf een brief aan ons sturen.
Lieve Arjan en Martin.
Dus dan hoeven we niet meer kopij te betalen.
Aan de onze taals van deze wereld.
Maar dan dat je denkt.
Ik zit wel met een dilemma.
En ik zou het fijn vinden op het moment dat die heren daar eens eventjes over praten.
En mij van advies voorzien.
Kan anoniem.
We hoeven niet met naam en toernamen en adres en telefoonnummer.
Maar dan stuur die ook via de mail, via de gram of via de hotline naar ons toe.
En dan gaan we erover kletsen.
Als je het via de hotline doet, stuur een audio appje.
Als je niet anoniem wil blijven.
Maar ook met stemvervorming.
Maar audio appjes kunnen we laten horen.
Dat is natuurlijk hartstikke leuk.
het verhaal mag ook verzonnen zijn.
Wat?
Ja, nee, ik bedoel, ik kan me voorstellen
dat je misschien niet lief en leef met ons deelt, maar als je gewoon
denkt, god, ik heb een heel leuk verhaaltje in mijn hoofd, doe gewoon
alsof het jou is, stuur het naar ons toe, gaan wij het super
serieus. Ik weet niet of ik dit...
Dat doen die tijdschriften toch ook
allemaal? Ja, dat is wel. Dan wogen wij dat ook.
Dus stuur je hele
handel op. Iedereen en zijn moeder is
welkom bij ons.
Je moeder ook?
Zeker. Als er iemand
welkom is, hier is mijn moeder.
Misschien kan je moeder wat sturen.
Over de vakantie die we met z'n drieën hebben gehad.
Ja, bijvoorbeeld.
Hoe het was om met jou twee weken op vakantie te zijn.
Ik was dus in Australië.
Was jij?
Ja, ik weet niet of ik dat al verteld heb.
En ik vond deze brief in een van de eerste tijdschriften die ik opensloeg.
En toen dacht ik, ja, dit is te mooi om waar te zijn.
Het sluit een beetje aan op die Australische paranormale toestand uit de pol die we hebben gedaan.
En dit schitterende stukje...
Proza?
Proza, geen idee.
Komt uit de That's Life.
Dat is de titel.
Wat een goede naam voor een tijdschrift.
Dat is precies.
En die hebben allemaal subcategorieënjes in hun tijdschriftjes zitten.
Dus het is een soort...
Ja, dit is gewoon rotzooi.
Laten we eerlijk zijn.
Dit slaat helemaal nergens op.
Maar ze hebben dus allemaal rubriekjes.
En die beginnen allemaal met het woord That's.
Of de woordsamentrekking.
En dit is de categorie, that's spooky.
Mijn hoop is hoog.
En dit is een bericht van een mevrouw, Julia.
Ik kan hier de achternaam ook gewoon bijzeggen, want ik vermoed dat er meer Julia Tricketts zijn in Australië.
Trickett, met dubbel T.
Zou Julia Trickett bestaan?
Nou, ze heeft in ieder geval een leeftijd meegekregen, namelijk 54.
En zij vertelde het verhaal over...
Nou, ze lag in bed.
Ze was 17 jaar oud.
En toen voelde ze opeens hoe ze uit haar lichaam kwam.
Uh-oh.
Ja.
Ze keek ook even omhoog om te kijken.
Of ze niet botste.
Am I dead?
I wonder terrified.
Dit gaat zo natuurlijk eventjes door.
Ze raakte in paniek.
Ze wilde weer terug in haar lichaam.
En op een gegeven moment was het gewoon met een knip in de vingers weer terug.
En toen was ze verbaasd.
Was het nou een droom?
Wat is hier nou in hemelsnaam gebeurd?
ze heeft het haar ouders niet verteld
al die tijd
heeft ze het geheim gehouden
totdat ze een brief schreef aan
de deadslife
dit is de grote onthulling
zeker, exclusief
maar goed, dit past wel natuurlijk onder
het kopje, that's spooky
laten we eerlijk zijn
soms was het
want het gebeurde natuurlijk regelmatig
dat ze opeens uit het lichaam kwamen
dat is niet een eenmalig voorval geweest
Dat kwam gewoon om de havenverklap terug.
En soms was het pleasant, like floating, schrijft ze hier.
En ze ging af en toe naar beneden en dan zag ze haar moeder tv kijken.
Ik dacht, dat is wat we met oude seks hebben.
Dat zien ze dan nooit.
Oh ja, nee, dat zien ze dan niet.
Mama zit gewoon beneden thuis te kijken.
En dan strekte ze de arm uit, probeerde ze mama aan te raken, maar dat kon niet.
Ze wilde wel van z'n Connie.
Precies.
Wat gebeurde nou?
Vroeg ze zich af en ze snapte er helemaal niks van.
En haar jongere broertje had dit soort nachtelijke escapades ook.
Het is een familieding.
Het zit denk ik toch in de genen daar.
Ja, kennelijk.
Die zit in het kraanwater.
Uiteindelijk is het zo geworden dat ze hier onderzoek naar heeft gedaan.
En uiteindelijk, kijk, iedereen moet zijn eigen onderzoek doen.
Dat weten we natuurlijk.
Sinds de coronatijd is het heel belangrijk dat iedereen zijn eigen onderzoek doet.
En ook during de pandemic heeft ze daar heel veel tijd in aan besteed.
En nu weet ze precies hoe het zit.
Misschien heeft ze gewoon te veel tijd.
Kunnen we dat stellen?
Dat zou kunnen.
Dat schreef zomaar een ideetje.
Maar uiteindelijk gaat...
De kern van het verhaal is dat ze nu ongeveer weet hoe het zit en hoe bevrijdend het is.
En hoe dat natuurlijk nu allemaal in elkaar steekt.
Maar wat heeft ze nou ontdekt dan?
Wat heeft ze ontdekt dan?
Nou, dat het heel bevrijdend is.
Oh, ze heeft niet ontdekt waarom het gebeurt?
Nee.
Maar ze helpt nu wel andere mensen.
Kijk, nou wordt het interessant.
Oh god.
Ze is coach.
Ja, precies.
Om te gaan met deze verwarrende omstandigheden.
Ik weet niet zo goed wat ik moet zeggen.
Dat mens is knettig hè.
Ik bedoel, wat een bijzondere ervaring Julia.
Ik vat de brief natuurlijk een klein beetje samen.
Want er staat hier ook nog iets in over dat ze soms 60 kilometer reist s'nachts om bij de moeder te kijken.
Of ze nog tv kijkt.
Of de afstandsbediening die inmiddels vergroeid is met haar hand.
En nu hoopt ze, nu ze natuurlijk helemaal weet hoe het zit,
hoopt ze ook dat ze af en toe overseas kan.
I would have a lot of airfares.
Dus daar gaat ze gewoon even naar, weet ik veel.
Maar het is best een stukje vliegen vanuit.
Ja, ik weet het.
Zullen we heen en weer in de nacht?
Dat is echt intens hoor.
Het hangt een beetje vanaf hoever je er gaat.
Maar deze mevrouw is dus helemaal obsessed with going out of my body.
En daar heeft ze in verteld in That's Life in het rubietje.
That's spooky.
Dat is wel spooky.
Ja.
Wat vinden wij van het feit dat zij nu mensen helpt met het uit de body treden?
Ik krijg er wel meteen zo'n betaalde coach voor 50 euro per uur idee bij.
Ja.
Dat je denkt, die probeert gewoon geld te innen.
Staat er een 06-nummer erbij dat je meteen...
Goeie vraag.
Ik heb wel een fotootje van de betreffende mevrouw.
Oh, laten we zien.
I help others using my gift, staat erbij.
Je kan er bellen dus.
Dat is een hele normale huisvrouw, toch?
Ja.
Nou, huisvrouw.
Ik weet niet, wat heeft ze vast?
Een deelrollen?
Dat valt net buiten de foto.
Ingewikkeld.
Het is wel een gekke foto.
Het is een mevrouw, ze heeft bruin haar.
Ze zegt dat het 54 is, maar ik denk dat dat rondvloot en iedere nacht wel goed is voor je huid.
Ze ziet er goed uit.
Ze ziet er goed uit voor 54, laten we eerlijk zijn.
Ik zou dat niet doen, maar dat heeft meer met het gendert te maken.
Precies.
Maar dit soort pracht en praal vind je dus wel in tijdschriften als Dad's Life in Australië natuurlijk.
Ben jij wel eens uit je lichaam getreden?
Nee
Jij wel?
Je zegt zo nee
Alsof het jou elk weekend gebeurt
Maar hoe bepaal je
Dat je uit je lichaam treedt?
Is het niet gewoon dromen
Denk ik dan
Maar goed dat dacht ze zelf ook al
Controleer je dan ook of je moeder daadwerkelijk beneden de televisie
Zit te kijken denk ik de hele tijd
Het is gewoon moelsje
Ik heb wel eens gedroomd dat er inbrekers waren in mijn huis
Maar dat valt bij jou toch niks te jatten?
Nee, dat was in mijn voorgaan.
Dat was weer in Hilversum.
En daar viel ook niks te jatten.
Maar dat droomde ik.
En dan schrik je wakker.
Omdat je denkt dat je wat hoort.
Dan word je ergens wakker van.
En dan loop je naar beneden.
En dan is er niemand.
Maar was het zo echt dat je dacht dat het echt was?
Ja.
Het voelde.
Ik dacht wel.
Ik dacht wel.
De realiteit.
En droom vermengde zich op een hele merkwaardige manier, ja.
Misschien heeft zij dat ook wel.
En denkt ze daarom dat ze kan vliegen?
Ze ziet ze vliegen in ieder geval.
Nou, dat zeker, ja.
En 60 kilometer naar je moeder op wanneer s'nachts.
Ik zou er moe van worden.
Ja, dan lig je al in bed.
Precies.
En die moeder maar tv kijken.
Ja.
Ik bedoel, wat?
Dit was een stukje Australische content die ik niet kon laten liggen.
Terwijl mijn ouders boodschappen aan het doen waren.
Ik bij het tijdschriftenschap...
Goeie besteding van je vakantie.
Precies, in de Woolworth stond te wachten.
In de wat?
In de Woolworth.
Wat is dat?
Is dat een soort Walmart grote keten?
Ja, het is een Albert Heijn, zeg maar.
Van die grote...
Vooral in die plek waar wij zijn geweest, West-Australie,
daar heb je weinig woonplaatsen.
Dus ieder zichzelf respecteert een dorpje.
Heeft daar een gigantische Walmart,
omdat het ook nog 10.000 mensen serviced,
die daar twee of driehonderd kilometer vandaan wonen.
En dat is echt zo'n winkel waar je alles kan kopen.
Van je boodschappen tot aan zwembandjes.
Gewoon een halve zijkant van de koel.
Voor op de barbecue en zo.
Serieus?
Ja, maar echt rundvlees, lappen.
Ja, dat was echt, dat was gewoon van heup tot schouder ingepakt.
Heb je meegenomen?
Nee, wij hadden daar geen plek voor.
Maar er zijn dus gewoon inderdaad boeren of wat dan ook,
die dat gewoon voor een maand...
Ja, dan ben je meteen voorzien natuurlijk.
Ja, misschien juist ook...
In padjes snijden, denk ik.
En dan bedoel, dat zal niet in één keer op de barbecue gaan.
Mag je lagen.
Ja.
Ja, misschien dat ze inderdaad dan ook...
Omdat het juist zo ver uit elkaar ligt...
allemaal grote boodschappen doen voor de weken.
Ja, zeker.
Ja, meer denk ik.
Want sommige mensen die...
We hebben zijstraten gezien naar kettle stations.
Dus het is een soort veehouderijen.
Een boerderij met vee.
En dan waren we al twee uur gewoon aan het rijden...
na de laatste plaats van betekenis.
En dus was dan een bordje met bla bla bla kettle station naar links.
Die heette niet letterlijk bla bla bla, maar er zit een soort naam voor.
Maar er stond dan ook bij de kruising zelf...
stond hoeveel kilometer je nog over die dirt road...
naar die kettle station onderweg was.
En wij zijn tot 144 kilometer gekomen.
Er stond gewoon een bordje kettle station...
en dan moest je dus nog 144 kilometer over een zandweg...
Naar je boerderij.
Dus die mensen waren minstens vijf uur onderweg.
Om in het dichtstbijzijnde dorp te komen.
Nou die gaan dat niet iedere week doen.
Nee precies.
Dan koop je wel groot in waarschijnlijk.
Heb jij nog meer Australische post of bewaar je dat?
Ik bewaar dat lekker.
Want er is nog wat.
Nou ik wil jullie wel naar huis sturen.
Het weekend insturen.
Met het wit pareltje.
Want ook daar was natuurlijk.
We hebben in de Pool-rubriek gezegd politiek.
Een heel klein beetje oorlog in Gaza.
Politiek?
Nee.
Een heel klein beetje oorlog in Gaza.
Is dat leuk?
Dit was een berichtje uit de krant.
En toen dacht ik...
Ja, zo kun je er ook tegenaan kijken.
Dit ging in de tijd dat mensen vanwege...
Wanneer was dit eigenlijk?
Er staat geen datum bij.
Ergens in juni.
Eind juni.
Dus er moesten allemaal mensen ook uit Israël geëvacueerd worden.
En uit Iran vanwege die aanvallen op de Iraadse nucleaire toestand.
Onder het kopje Aussies shouldn't seek to be rescued schrijft Linda Graham uit Warana het volgende.
Waar is Warana?
In Australië.
Oh dank.
Why is the government offering to help bring home Aussies from Israel and Iran?
Eigenlijk, wat zij schrijft daarna is...
heel raar dat die mensen er überhaupt waren.
Dus why should taxpayers have to pick up the bill...
to now try to bring these people back to Australia?
They took themselves there so they can bring themselves back.
Was getekend Linda Graham uit Warana.
Linda zegt zak erin.
Juist.
Zoekhetlekkeruit.nl
of.com.au
Searchitniceout.com.au
Goodluck.com.au
You went there, so you have to come back by yourself.com.au
En meer van die doorheen.
En meer van dat soort dingen.
Ja, dus dit zijn ook...
Dit zijn gewoon van die hele vriendelijke...
Dan zeggen ze Australiërs zijn altijd zo vriendelijk tegen elkaar en dat soort dingen.
Maar op het moment dat jij het ook maar waagt om naar Israël of Iran te gaan.
Dan krijg je een dikke middelvinger van Linda.
Want dan zoek je het maar lekker zelf uit.
En de techspayer die hoeft niet te betalen.
Precies.
Want het is niet de techspayer die daarvoor moet betalen.
Want je bent zelf heb je besloten om daar naartoe te gaan.
Ben je nou gek geworden?
Lekker hoor.
Dus dat is nog even een gift.
Sympathiek.
Sympathiek einde aan deze eerste aflevering van de brievenrubriek van het derde seizoen.
Wij hopen natuurlijk dat je het hartstikke leuk hebt gevonden.
Wij vonden het hartstikke leuk.
En weet je wat nou het allerleukste is?
Volgende week zijn we er gewoon weer.
Ja?
Ja?
Oh, is dit de redactiefschadering?
Nou, ik heb het besloten.
Oké.
En ik heb 50% van de stemmen.
Dus ja, wat wil je?
De brieven heb ik.
Volgende week terug.
Продолжение следует...